Geveze Miyim Ne?

Ya şöyle bir düşünüyorum da ne gevezeyim ya...Eve gelince diyorum ki,

"Ya çok yoruldum konuşmaktan.Derse girdim çıktım o kadar.Tamam sus artık.Yat dinlen."Hooop bir telefon,bir arkadaş...

"Aaa naber napıyorsun?

"iyidir senden?."

"Ya bugun noldu bak..."la başlayan sohbet en az 20 dk sürüyor.Çok sararsa o yorgunum diyen beden gerekirse o arkadaşla buluşup dedikoduya devam ediyor.Bu nasıl bir bünyedir ya?

Gerçi öğretmenlerim hep benim çenemin düşüklüğünden şikayetçi olurlardı.Annem her veli toplantısında notlar veya davranıştan bir sorun olmadığını ama çok konuştuğumu,başkalarının da dikkatini dağıttığımdan şikayetçi olduklarını söylerlerdi.

Belki şimdi dikkat dağıtmıyorum ama çok konuşarak ama hala çok konuşuyorum yahu...

Güzel insanlarla birlikte güzel sohbetler olunca tutamıyorum şu ağzımı ya.Şöyle bir hanımefendi ol değil mi?Çok konuşma len...

Ne gelirse zaten başıma şu dilimden geliyor.Samimi görüp herkesi herşeyi tüm içtenliğimle anlatıyorum ya,işte beni bitiriyor.Çok uyarı aldım.

"Ya bak anlatma heryerde..."

"Kızım bak valla başına bir şey gelecek bu dilinden."

Evet öğrenmeye çalışıyorum bunu.Kendimi dizginlemeye çalışıyorum ama bu da benim karakterim,değişemiyorum ki elbette kimsenin sırrını ya da özelini ya da kendimin söylemeyi istemediğim özelimi söylemiyorum kimseye ama yaşanan olayları dahi anlatınca olan biten herşeyiyle yetiyor zarar görmeme.Derler ya sen bir söylersin bir de bakmışsın bin olmuş...O hesap...

Bir ortamda da mesela bir bakıyorum hep en çok konuşanlardan biriyim.E tabii arkadaşlarım da pek sakin kişilerden oluşmuyor.Çünkü öyle sakin ve konuşmayan biri benle arkadaşlık edemez.Bıkar,sıkılır benden.Ben de haliyle tabii ki ondan.Ya da sürekli oturan biri de olmaz.Benim tüm arkadaşlarım hep hareketlidir.
"Hadi kalk,şuraya gidelim"dediğimde hemen kalkarlar.

İstekler çok çılgın da olabilir.Yani öyle değil...Düşündüğünüz cinsten değil...Bir kez Kybele ile konuşuyorduk ve hayatımızın çok rutin olduğuna karar verdik.ahh ya o zamanlar ne kadar da rutinmiş hakikaten.Lise zamanlarımızdı.Ve " Haydi kalk yarın sabah kahvaltı yapalım ama değişik bir yerde."
"Olur dedim."Planımızı yaptık hazırlandık ve ertesi sabah 05.00 gibi uyanıp doğğğru Taksim'e gittik.Daha kargalar uyanmamış,sadece bir kaç tane dükkan yeni yeni açılıyor.Tramway çalışmıyor.Gittik İstiklal Caddesi'nde yolun ortasına oturduk ve yanımızda getiridğimiz ekmek arası peynir ve domtesi ve meyve sularımızı açtık içtik.Oturduk sırt sırta ve geleni geçeni ziledik.O kadar güzeldi ki...Bunu bizim kafadan olmayan kimse yapamaz.Gerçi o da İkizler burcu.Manyaklığımız ordan tutuyor yani:))

İkizler zaten girdiği ortamda belli ediyor kendini.Sivriliverir hemen.Dengesiz davranışları da belli eder onu.Bir arkadaş anlatmıştı ne gülmüştüm.Yolda giderken ikizler burcu ola bir kişi yolu tarif ediyormuş.
"ilerden sağa,yok yok sola gidicez.Sol sol.Sağ mıydı.Neyse sen dön bakalım sorarız olmazsa."
"ya bir dakika ya.Yeter artık.Sen ikizler misin nesin."
"Aaa nerden anladın?"
Cevaba gerek var mı?:)))

Ben  kararsız değilim ama maymun iştahlıyımdır.Özellikle el işlerinde.Bir örgü olsun iki sıra örer bırakırım.Ya da bir hafta canım çok yemek yapmak ister yaparım,ondan sonraki 1 ay hiç elimi sürmem:))Gerçi her zaman severim yemek yapmayı ama öyle her zaman özenmem.Bazen fırında tavuklar,firik pilavları,kaşarlı mantar dolmaları bazen de bildiğin kahvaltı sofrası...

Bazen ağlarken bir anda gülebilirim de.Valla bak...Ya da tam tersi.Beni gülerken görenler bir anda ağlarken de görebilir.Sinirim de öyledir.Bir anda yakarım yıkarım ortalığı,ortamdakilerin içine ederim,sonra bir şey olmamış gibi takılırım.

Ney?Psikopat mı??Bana mı dediniz?cık cık cık...Hiç yakıştıramadım!:)))

Ama her türlü gevezeyim arkadaş.Sus derlerse de 2 dakika belki.Yahu mübarek bir sus.Tamam şunu anlatayım sonra valla susucam:)))

Evde de bazen milleti canından bezdirirdim.Annem bana bazen "Nolur kızım.Bak valla kafam kaldırmıyor."derdi.Ama ben dinlemez anlatırdım.Kadın bazen beni dinleye dinleye uyurdu.Ninni gibi geliyordu heralde.

Yukarıda resimdeki gibi konuşurken tükürük saçmasam da evet,çok konuştuğum doğrudur.:)))

E adam bana çok bile dayanmış dimi?Bu kadar geveze hatunu kim sever be?Adam artık demiş ki "Yeter be kadın yeter bi sus.Yoksa giderim."
"dur birşey daha anlatayım,öyle git:)))"
"Lannn...Bi git..."
"allasen,nolur bi fıkra anlatıcam len."
"Yav de get..."
"Bir gün bir adam...":))))

Neyse ya ben böyle mutluyum.Konuşmayı seviyorum arkadaş.Napayım yani.Allah ta beni böyle yaratmış.Mesleğim de buna uygun.Gerçi ben çok konuşmam derste,genellikle öğrencileri konuşturmaya çalışırım ama konuyu anlatınca da incik cıncık herşeyi anlatırım.Uyuyanı gebertirim:))

Aslında avukat olsaydım diyeceğim ama onlar da bir şey yapmıyor ki.Bu zamana dek mahkemede gördüğüm ve çevremde olan avukatlar lal olmuşlar,hiç konuşmamışlardı.Zaten dilekçede var ben niye söyleyeyim.Arkadaş bi hakkını savunsana,söyleyeceklerini söylesene dimi?Ama işte hakkıyla yapan da çok az var.Neyseki bu sefer avukat konusunda çok şanslıyım:)

Hatta bazen avukatım bile benden bıkıyor,çok konuşuyorum diye.Beni azarlamışlığı bile vardır."Zeynepcim kısa keselim olmaz mı?Yani sonuçta ne yapmak istiyoruz?"
"Tamam şunu anlatayım bakın,önemli.Sonra birlikte karar verelim."
Allaaahhhhh....

Noldu?Sıkıldınız mı?Tamam bitiricem ama size anlatmam gerekn bir şey var onu da anlatayım yazımı bitireceğim,söz:)))

Yok yok şaka şaka bitti.Hadi gidin,bi elinize yüzünüze su çarpın:)Normal hayatınıza geri dönün.:)))

RESİM ALINTIDIR.