Ama bakmayın benim bu kadar sakin durduğuma.Kızınca içimden gerçekten öteki ikiz çıkıp yakıp yıkıyor ortalığı.Geri dönüşü de olmuyor maalesef.Bitirdim mi tam bitiriyorum.Alttan alıyorum bazen salak ayağına yatıp karşı tarafın kıvırmasını izliyorum.Hoşuma gidiyor yalan söylerken kıvrandığını görmek ama ne zaman ki bana zarar veriyor o zaman işte bitiriyorum.
İşte lisede böyle bir arkadaşım vardı lisede.Aslında yalan söylediğini bilirdim ama beni öyle saf,salak zannederdi.İnanmış gibi yapardım.Psikolojik sorunları vardı.Kendi kirpiklerini keser,saçlarına kakül yapmaya çalışırdı ama mahvederdi kendini.Babasından yana sorunluydu.Asla ders çalışmazdı.Tüm öğretmenler nasıl serseri bir kız olduğunu bilirdi.Ama ben özünde iyi biri olduğunu ama ailesinin ona bunları yaşattığı için kendine savunma sistemi yarattığını düşünürdüm.
Bir gün sınıfta tenefüste tv izliyorduk.O zamanlar tv vardı sınıflarda.Taaa yukarda neredeyse tavana yapışık,37 ekran ve demir parmaklıklı bir dolapta duruyordu.Zaten parmaklıklar ekranı kapatıyordu.Yani bir film izlesek kim oynuyor,ne oluyor,neredeler hep yarım yamalak.
"Lan Hülya Koçyiğit mi o?"
"Yok be Filiz Akın..."
"Görmüyor musun kadının saçları siyah Türkan Şoray o..."
"Hayııırrr...Harika Avcı..."
"He yok Pamela Anderson..."
Hoop tenefüs bitti.
Bir tenefüste bir müzik kanalı açıldı ve dedim ki
"bu nedir ya böyle,dinleyen yoksa çevirelim şu kroyu..."
Birden ne olduğunu anlayamadım,sadece sağ kulağımda bir acı hissettim.Saniyeler sonra anladım ki bu arkadaşım bana gıcık olmuş ve gelip yumruk atmıştı.
E artık diğer ikizin çıkma vakti gelmişti...Gözlüğümü çıkarttım(O zaman gözlüğüm vardı,diş tellerim filan...Bildiğin çirkindim ya.Kendi teyzem bile seneler sonra "Zeynep ya bişey dicem,ben seni o zamanlar hiç sevmiyordum.Çok çirkindin be kızım" demişti.Hakikaten de öyleydim ama.Tam bir inektim.Diş telli,gözlüklü,saçlar kısacık,en önde oturan,öğretmenin ağzının içine bakan,etek boyu diz üstüne hiç çıkmayan,kravatını sürekli takan bir tip....öğğğyyykkk...Valla kendimden tiksindim he...:))),ayağa kalktım.Baktım karşımda hırsla duruyor.Güldüm,pis pis sırıttım."Sen istedin " dedim ve girdik birbirimize.Valla nasıl başladık kim önce kimin neresini tuttu hatırlamıyorum ama ben onun saçlarını tutmuştum ve koca botlarımla onun bacaklarına tırmanmıştım.Havadaydım.ayaklarım onun uyluk kemiklerinde ellerim saçlarında...
"Bir daha yapacak mısın kızım sen?Bana bak valla ağlatırım seni...Özür dile lannn..."
Kızın sesi dahi çıkmıyordu ki...Bırak ta özür dilesin dimi.Yookk eller kitlenmişti.İki tane erkek arkadaş bizi ayırmaya gelmişti.Ayıramadılar.Daha sonra sınıftakiler doluştu.Neyse ki ben saçlarını bırakıp,kollarına yapıştım ve ayaklarımı da indirdim,ayakları kırılacak diye.Ama tam onu bırakırken bir iki tekme atayım dedim.Biri bir erkek arkadaşa gelmiş diğeri de bu kızın dizine.Tabii biz müdürün odasına gittik.Kapıda bizi gören öğretmenler şaşırıyordu.
"Zeynneeeppp...Aaa kızım sen?Noldu ya?"
"Zeynep mi yapmış?"
"Yok ya,Zeynep değildir o?"
Zeynep o Zeynep.Hep yok mudur zaten filmlerde de.katil hiç beklemediğin kişi çıkar.Sınıfın en sakini aslında en psikopatıdır:)))))
"Ya öğretmenim durduk yere bana yumruk attı.Kulağımdan kan geldi ki ben zaten ameliyatlıyım"(Önceden kulaklarım duymuyordu.Tam sağır olacakken kapısından döndüm yani.Hatta tv izlerken annem seslenirmiş duymazmışım ,anca terlik fırlatınca anlardım seslendiğini:)Ameliyatla tüp takılmıştı.O gün bugün çok şükür duyuyorum.Hatta biraz fazla duyuyorum:))
Onun ne kadar problemli olduğunu biliyorlardı,beni delirttiyse ve ben eğer saldırdıysam kesin bir şey vardır diye ona disiplin cezası verdiler.Ben serbest kaldım:)))
Daha sonra yanıma yaklaşamadı ve bir özür mektubu yazdı.Okudum,
"tamam,kabul ediyorum özürünü.Bundan sonra akıllı ol.Benle konuşma.Hiç tanımayalım birbirimizi..." demiştim...
Maalesef böyle bende.belki kötü birşey.Affetmek erdemdir derler ya.Ben erdemli değilim.(Zaten artık Erdemli değilim:))))Bak nasıl kelime oyunu yapıyorum bakk...Edebiyat okuduk,boşuna mı okuduk:))Valla ben affedemiyorum kızdığım zaman.O kişi bana nötr oluyor.Ne severim ne nefret ederim.Hayatta da umursamam.
Ama arkadaş gibi arkadaş olsun,canım feda.Hiç düşünmem bile.Arkadaşlarım için-gerçek arkadaşlar ama- herşeyi yaparım...Kim ne derse desin.Ailemden sonra arkadaşlarım...
İyiyse en iyisi kötüyse en kötüsü olabiliyorum...Ben seviyorum bu huyumu ama belki de benden uzak durmak gerekiyordur...Belki de ben çekilemiyorumdur...Belki de ben dengesizin tekiyimdir...
Yok be yok ben iyiyim.Hayır kötüyüm.
Ben aslında genelde mutsuzum,hayır mutluyum...
Ayyy noluyo be...Yok yok ben dengesiz değilim o kadar...henüz değil:)))))))))))
HERKESİN HAYATINDA BİR İKİZLERİN OLMASI DİLEĞİYLE...
HAYATINIZDA BİR İKİZLER VARSA HAYATINIZ ÇOK RENKLİ VE EĞLENCELİ DEMEKTİR...
RESİM ALINTIDIR!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder