Rüyalar nedir?Sadece bilinçaltımızın bir yansıması mı?Yoksa geçmişteki olayların etkileri mi?Ya da geleceğin habercisi mi?
Valla nedir ne değildir bilemem ama ben rüyalara inanmaya başladım.Belki de doğruluğuna inanmak istediğim ve biraz da yaşadıklarıma dayanak aradığım içindir bilemiyorum.Aslında böyle ruhani şeylere pek inanmam.Yani geleceği kimsenin bilemeyeceğe veya göremeyeceğine inanıyorum.6.his olabilir ya da ne bileyim kuvvetli tahminler olabilir.Bilemiyorum bazı arkadaşlarım,böyle şeylerin olabileceğini söylüyor.Hatta büyünün olduğunu ve tutabileceğii,falların çıktığını da söylüyorlar.Pek bir bilgim yok yorum yapamayacağım ama içim hiç almıyor,inanamıyorum böyle şeylere.Ben kötülüğün de imanla kovulabileceğine inanıyorum.İyi bir insan olmak ya da iyi düşünmek...
Belki kötü enerji vardır.Sıkıntı,stres daha da kötüyü çekiyor olabilir.Hani derler ya " iyi düşün iyi olsun" ya da " kötü düşünüp kötüyü çağırma " diye,işte o hesap.
Ama sanırım ben rüyalarıma inanıyorum farketmeden.Küçüklüğümden beri rüya görürüm.Hem de böyle masal gibi.Başı,ortası,sonu olur hep.Arada uyansam dahi devam ettirebilirim.Her zaman rüyalarımı ya anneanneme ya da anneme anlatmayı sevmişimdir.Her sabah kalkar kalkmaz rüyamı anlatırım.Anneannemin eski bir rüya tabiri var,oradan bakar ve yorumlar.Annem daha teknolojik.İnternetten bir iki güvenilir siteye bakar.
Mesela ne zaman onlarla ilgili bir rüya görsem ertesi gün mutlaka onlarla alakalı bir durum olur.Ya da ne zaman babamı görsem onunla ilgili hiç olmadık bir zamanda haber gelir.
Bu sıkıntı ve stres ortamında yaşamaya devam ederken bir sürü de rüya görüyordum.Onun bana ayrılık isteğini söylemeden önceki gün rüyamda onu başka bir kadınla görmüştüm.Ve beni evden kovuyordu."Hadi artık Zeynep sen git.Bak sevgilime ayıp olacak.Seni görmesin.Eşyalarını topla ve Kemal'i de al,ayrıl hemen burdan." ayyy nasıl kötü oluyordum rüyamda.Nasıl bir kasvet nasıl bir hüzün.Kalktığımda nasılsa rüya demiştim ama ertesi gün bana ayrılmak istediğini söylemişti.
Mesela hamile kaldığımda da rüyamda hep bir oğlan çocuğuyla oynadığımı görüyordum.Zaten rüyalarımda eğer çocuğum varsa hep oğlandı.Hiç kız çocuğum varmış gibi görmedim.Zaten hamile olduğumu öğrenince de karnımı istemsiz bir şekilde oğlum diye severdim.
Annemin evine gelince de hep ne zaman bir olay olacaksa bir önceki akşam rüyasını görüyordum ama diyordum ki "yok ya ben çok stres altındayım.O yüzden görüyorum böyle.Tesadüf yani."
Ama bir sabah kalktım ve anneme rüyamı anlattım.O gün de dersim vardı.hemen kahvaltı yapıp çıkacaktım.Kahvaltı yaparken anneme anlattım rüyamı.Rüyamda bir anda arabadayım ve kapılarını açamıyordum.İçerisi havasız.Ve dışarıda da bir kadın dilenci.Bana "Allah rızası için su parası." diyordu.Ondan korkuyordum ama arabadan da çıkamıyordum.Bir anda o nefes darlığıyla uyandım.Annem de netten bakıp bana yorumladı.Tüm dertlerimden kurtulduğumu yakında bir kısmetimin filan çıkacağı gibi iyi şeyler yazıyordu.
Derse gitmek için arabaya bindim.Ve yol aldım.Klima da çalışıyordu,radyo da.Hava o gün 45 dereceyi görmüştü.Yani klimayı kapatınca 1 dakikada havasız kalıyordunuz araanın içinde.Birden radyo susuverdi.Daha sonra klima kapandı.Ve bir baktım ki göstergeler de gitti.Dedim ki " eyvah Zeynep,elektrik aksamı gitti arabanın.Durursan yanarsın.Bari gideceğin yere git,parket ve orada kalsın araba."Ama araba zorlanıyordu gitmekte.
Derse geldim parka aldım arabayı ve istop etti.Tam dışarı çıkıcam araba kilitledi kendini.E otomatik olunca hiçbir düğme çalışmıyordu.Arabanın camlarını da açmayı akıl etmemiştim ki kolumu dışarı çıkartıp açayım.Arabanın da içeride kolları yuvalarından oynadığı için içerden açmak imkansızdı.Normalde de hep camdan dışarı çıkarıp kolumu öyle açıyordum kapıyı.Napayım,ustaya götürecek vaktim yokru.Madem açılabiliyordu ne gereği vardı yani yaptırmanın diye düşünmüştüm.Kış olsaydı hemen yaptırırdım da.Yazdı ve birşey olmazdı.Ama keşke yaptırsaymışım.Arabanın içinde kaldım mı ben.telefonumun şarjı da bitikti.Kimseyi de arayamıyorum.Yoldan geçen kimse de yok.Delireceğim dedim."Allah'ım nolur beni böyle öldürme,burada ve bu şekilde değil.Noluur.Benim oğlum var.Nolurr ya..."diye dua etmeye başladım.Ama şakır şakır terledim.Sonra dedim ki belki çalışır.Kontağı açtım ve çalıştı hemen camı açtım.Ama hemen istop edince cam da çok az açıldı.Ben bi 10 dakika aç kapa aç kapa yaparak camı kolumun sığabileceği şekilde araladım ve kapıyı açıp çıktım içinden.Hemen ustayı aradım ve sağolsun hemen geldi yetişti imdadıma.Baktı ki şarj dinamosu bitik arabanın.Neyse ki beni en yakın metro istasyonuna bıraktı ve kendi arabayla gitti.Metro istasyonuna doğru ilerlerken olanları düşünüyordum.Acaba ne zaman gelecekti araba?Çünkü bana zaruri bir ihtiyaçtı.Derslerime anca yetişebiliyordum.Ara sokaklardan trafik olmayan yerlerden gidiyordum ve yetişiyordum.Yoksa mümkün değildi.Derken metro durağının girişine gelince dilenci bir kadın bana " Ablacım be nolur,hava çok sıcak...Çocuğuma bir su parası "dedi.Tabii ben şok.Len ekmek parası filan duydum da su parası duymamıştım.Ve ben asla ve asla dilencilere para vermeyen bir kadın olarak ona 2-3 lira çıkartıp vermiştim.Anneme telefonda olanları bitenleri anlattım ve annem de bana "Aaaa....Zeynep erenlere mi karıştın kızım noldu?Sen sabah böyle bir rüya görmedin mi?"dedi."He hakikaten anne..."dedim ve eve gidene dek te bunu düşündüm.Hala tesadüf olduğuna inanmak istedim,istiyorum da.Yani başka nasıl bir açıklaması olabilir ki?
Mesela deprem zamanı.Deprem olmadan önceki hafta hep annemle deprem olursa nereye sığınırız,öncelikle nerede saklanırız diye konuşmaya başladık.Hatta bir deprem çantası hazırlamamız gerektiğini düşündük ama hep düşünülür zaten ama yapılmaz.Depremin olduğu gece erken yattık ve ben saat 11.30 gibi terlemiş bir şekilde uyandım.Rüyamda öyle büyük bir deprem oluyordu ki tüm apartman yıkılıyordu.ben ve oğlum enkaz altındaydık.Ben oğlum sıkışmasın diye sırtımla üstümüze düşen duvarı ittirmeye çalışıyordum.Derken yine o nefes darlığı ile uyandım.Ve saat yanlış olmasın sanırım 04.00 civarında deprem oldu ve baya salladı.Ben de fırladım ve direkt "Kemallll,anneeee,Fırat dedikten sonra...Anneme seslendim uyanmaları için.Ama o kadar yüksek sesle seslenmişim ki annem " Tamam kızım sakin olun." dedi ve oğlum da "Yuu iyii uuu"diye şaşırdı.Aldım onu kucağıma ve yatağa oturdum ki şiddetlenirse hemen hayat üçgeninin oluşacağı bir noktaya gidecektim.Ama Allah'tan durdu.Ve onu yatağına koydum,tekrar uyumaya devam etti.Ama biz uyuyamadık tabii ki...
Ve bir de öyle bir rüya görüdüm ki...Eskidendi ama daha dünmüş gibi hatırlıyorum.Ama bu kimseye anlatılmaması gereken bir rüyaymış.Çookkk güzelmiş bunu görmek.Gerçekten de güzeldi.Ve rüyamda gördüğüm herşey oldu,bana söylenen herşey gerçekleşti.
Bilemedim işte...Bunları yaşayınca acaba diyorum?Acaba olabilir mi?geleceğin habercisi olabilir mi?Ya da tesadüfen mi görüyorum.Geçmişteki yaşanmışlıkları görüyorum da yeniden denk mi geliyor?Karar veremedim...Eminim yaşayananız çoktur.
Varsa bir fikriniz buyrun efenim,aydınlatın beni...
RESİM ALINTIDIR.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder