26 Temmuz 2016 Salı

Hayatımdaki En Değerli Erkek Geliyorr...

Giysi,topuklu filan derken aramızdaki buzları bir şekilde eritmiş gözüküyorduk.Eritmişiz ki Kemal oldu.Nasıl oldu hayret yani?Ama sürekli içkiliydi,sanırım farkında değildi ne halt ettiğinin.Ya da farkındaydı da acaba "Çocuk olursa,bi daha evlenemez.Annesi de torunun hatrına bana dokunamaz."mı demişti kendince.Sonradan anladım ki ikincisi.Gülmeyin ben size dedim sonradan anlamayım ben diye.hamile kaldığımı öğrendiğimde bile ben elim ayağım heyecandan titrerken,elimde gecenin bir yarısı gidip aldığımız hamilelik testi;
"Hamileyim.Yaşasın...Hamileyim.."
"Zeynepp...E biz bu çocuğu yaptık ta gerisini hiç düşünmedik.Napıcaz şimdi?"
"Nasıl yani ya,ne yapacağız.İnşallah bir çocuğumuz olacak.Belki 2 tane belki 3 tane.Ne bileyim.Ayy söylemeliyiz hemen birilerine.Yok yok ama dur,yarın doktora gideyim kan testi yaptırayım öyle söleriz."O şaşkındı,belki de korkmuştu.Düşünmüyordu belki de olabileceğini.Ben baba olmaya bir adım attığı için şaşırdı diye düşünmüştüm ama o aklında 1000 tane tilkinin konuşmalrıyla hangi kötülüğü hangi sırayla yapacağını düşünmekten dalgındı.Dayanamayıp hemen denizci ve eşinin yanına gittik.Şimdi diyorsunuzdur "Zeynep madem eşine bakıyordu ve sen bundan rahatsızdın ne diye gittin evlerine?"Ben artık bakmadığını,aramızın düzeldiğini ve benim de biraz paranoya yaptığıma inanmıştım daha doğrusu buna inanmayı tercih etmiştim ki yuvamı yıkmayayım.ayrıca o çift benim kardeşim gibiydiler.herşeyimi bilirlerdi.Boşandıktan sonra da evime sık sık geldiler,gittiler.Hergün görüşmesek bile mutlaka telefonda görüşüyorduk.Ama nereden bileyim ki meğer evime benden laf almak ve ilerideki planlarımı onlara dökülmem için geliyorlarmış.Ben insanlara çabuk güvendim hep.Bir hatam da bu sanırım.Böyle anlatınca kendimi mükemmel bir insanmış gibi görüyorum zannetmeyin.Ben de bir sürü hata yapmışımdır.Bazı huylarım milleti gerçekten gıcık ta ediyordur.Beni sevenler kadar sevmeyenim de vardır.AMa adı üstünde hata.eğer söylemezsen beni uyarmazsan nereden bilebilirim ki yanlış yaptığımı?Müneccim miyim ben.Söyle ki bir daha yapmayayım.He yaparsam o zaman kötü düşünmüş olurum,bilerek canını acıtmak istemiş olurum.Ama yaptığım şeyleri asla biriin canını sıkmak ya da yakmak için yapmadım.Hele ki aklım hiçbir zaman kendi çıkarlarım için başkalrına planlar yapıp üstünden prim yapmak ya da basamak olarak kullanmaya çalışmadı.Bana yapılanı da anlamadım.Bu olaylar olduktan sonra aymaya başladım yavaş yavaş.Ama hala tam olarak anlayamıyorum.Bu da bir yetenek bence.Birkaç kez yalan söylemeyi denedim,bok oldu.Bildiğin heryere bulaştı.Bir daha da tövbe ettim yani.Neyse o arkadaşlarımıza giderken yanına bir Chivas bir de pro aldı.Güya kutlayacak.Salak sarhoş oldu ve arabayı ben kullanarak döndük.Bu mudur kutlamak ya?Neyse canımı kimse sıkamazdı,çok mutluydum.Artık aşkımızın bir meyvesi olacaktı.ve ne hikmetse hep karnımı oğlum diye sevdim.BU olaylardan sonra herşeyin bir nedeni olduğuna da çok inanmaya başladım.Allah belki de elimden bir erkeği alıyordu ama sonsuza dek beni koşulsuz sevecek bir erkek veriyordu,oğlumu.Yaşadıklarımın bir nedeni olduğunu ve yaptığım hatalardan kaynaklandığını düşünüyorum.Tabii ki hakettim demiyorum,belki biraz ağır yaşadım,yaşıyorum ama bu da sınavın boyutu heralde.Onu o kadar yücelttim ki bana herkes herşeyi yapar ama o yapmaz dedim.Annemi,kardeşimi,arkadaşlarımı ve akrabalarımı kırdım istemedin.Kİmse kalmadı etrafımda.Allah ta bana " Öyle mi,yine benim yarattığım bir kulu benim yarattığım diğer kullardan üstün tutup onları üzersen elinden alırım dedi" ya da " Zeynep sen safsın,salaksın.Sen anlamıyorsun bu herifin yaptıklarını,onu terketmiyorsun bari o seni terketsin de kurtul be kızım" dedi.her ne dediyse iyi demiş,iyi olmuş.Üstelik 5 senelik evlilikten karlı çıkan benim.Oğlum benim en büyük karıjm,en güzel varlığım.Kemal'in olacağını bilsem yine aynı şeyleri yapar yine onunla o zamanlar birlikte olurdum.Hiçbir şey için pişman değili ama Kemal'e dolaylı olarak yaşattığım ve yaşatacaklarımdan dolayı üzgünüm...Umarım o da bunları okuduğunda ve babasının yaptıklarını kendi görünce anlayacak ve bana hak verecek.Sadece mutlu olsun istiyorum.Keşke baba gibi baba olsa,eş gibi eş olmadığı belli.Adam gibi adam olsa da çocuğuyla ilgilense.Hastalığında en azından sorsa,arada bir Kemal nasıl diye sorsa,mahkemenin belirlediği günler değil de daha sık görmek istese...Ama bun ları ancak bir baba yapar.İskele babası bile görevini ondan çok daha iyi yapıyor.Bari rahat bıraksa...Bari baba olmayacak çocuğumu ayda yılda bir gelerek korkutma sa.Ama bunların hepsi beni gıcık etmek,beni rahatsız etmek için.Daha bitmedi mi derken yeniden bir olay çıkartan bu yaratık ben tam rahat ettim düşüncesine kapıldığımda beni rahatsız etmenin yollarını çok iyi biliyor ve yapıyordu.Bundan sonra yapacaktı ve bun artık tek başına da yapmayacaktı...
RESİM ALINTIDIR.

Hiç yorum yok: