Eğer,taşa takılıp,düşmelerimi düşünerek zaman geçirseydim,yaşamıyor olacaktım.Kalkıp silkelenip yola devam ediyorum.Aslında geçmişi düşünürken yaşadığım düşmelerim bunlar,kanayan yaraların izleri....
CAN ACITICI
Bir telefon hayatınızı nasıl etkiler?
dengeniz bozulur,beyninizde şimşekler çakar,gelgitler kafanızda çatışmalara yol açar,dengesizlikler kendine yol bulur,ruhsal ve bedensel bir gücün yavaş yavaş bir canavara dönüşmeye başladığını hissedersiniz...öyle bir şiddet ki,doyurulmayı bekleyen bir güdü haline geldiğini hissedersiniz....Ben bedenimi var eden bu öfkenin beni kine dönüştürüp,şiddete yönlendirdiğini yaşıyorum bedenimde..Paranoyak eğilimlerim senaryo üretmeye,ve yok edici güçlerimin elele verdiği bir bütünlük yaşamaya başladım.Öğretilen edep ve terbiyenin üstünden uzun atlama yapıp,şiddetle arkadaş oldum...Offff,ne güzel günler yaşadım o senaryolarla,anlatamam size!
Bu şiddetle nasıl başa çıkacağım?Bağımlı hale geldim,biraz saldırmış olsaydım,bu sıkıştırılmış ,engellenmiş,hareket alanımın kısıtlandırılması,adeta işkence altında olduğumu hissettirmezdi..Duya duya,hissede hissede,tenimde,canımda,beynimde.....
zamanla evcilleşir değil mi bu düşünceler,aksine beni besliyor ve içimdeki vahşeti artırıyor..ancak birlikte yaşadığın insanlara karşı görevlerin var ya,şiddeti hayata geçirecek işleyişi geciktiriyor,süre tanıyorsun,şiddetin başıboşluğuna teslim oluyorsun...izin vermesen diyorsunuz belki de,unutun bunu!
seçeneklerim bir hayli fazla demek isterdim.
Düşüncelerimle lanetledim şimdilik...Eğer ben bir varlıksam içimde de bir kuvvet vardır.O kuvveti kocaman öperim....
_"Anne"
Saat 23.00'den sonra gelen telefondan hep korkmuşumdur..
-"Efendim kızım?"
Hiç bir giriş,gelişme yapmadan,,,
-"Anne,biz onunla ayrılıyoruz,evi terkediyor..."
-"Nasıl yani,ne diyorsun kızım?
-"Epeydir evde huzur kalmamıştı,ne yapalım,buraya kadarmış...
Beynime bildiğiniz balyozla vurulmuştu...
-"Şaka mı bu,ne diyorsun kızım?"
-".kavga mı ettiniz?NE OLDU?
-"Yooo,o mutlu değilmiş..."
-"??????????"
ALLAHIM!
Deli olacağım,telefon elimden düşerken oğlum havada tuttu,o konuşmaya başladı...
ÇÖKTÜM!
Aklımdaki sorular,hangi ara ne oldu?-sebep ne?-konu ben miyim?ÇOCUK?
Kızgınlık,ümitsizlik,çaresizlik...
Dizlerimi dövmeye başlamışım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder