Evde Gergin Bir Hava Mı Var Ne?

Eve geldiğimiz günden itibaren çok rahattım.Ohh...O güzel ama zorlu hamilelik dönemi geçmiş,evimdeyim.Oğlum ve eşimle birlikte.Annem yanımda,kayınvalide alt katta.Herkes sağlıklı,mutlu.Daha ne ister insan değil mi ama?Meğerse her insan öyle değilmiş,ben tüm mutluluğun bundan ibaret olduğunu zannederken başka hayatlarda mutlu olabilen insanlar da varmış.Geç öğrendim ama iyi oldu.Ben sütüm çok fazla gelmediğinden hem süt sağma,hem alt değiştirme hem uykusuzluğa alışma-ki uykuya bayılırım-hem ev ile ilgilenme hem eşle ilgilenme gibi her annenin ilgilendiği şeylerle ilgileniyordum.Evle ilgileniyordum dediğime bakmayın ya,eski kayınvalidenin haftanın 4-5 günü yatılı kalan,özünde iyi biri ama kendini o evin sahibi zanneden bir yardımcısı vardı.Sağolsun hamileliğimde de o yaptı herşeyi,ama annem yanımda olduğu için daha rahat davrandı o dönem.Oturduğumuz kata hiç çıkmadı neredeyse.En azından ben öyle düşündüğü için çıkmadığını zannettim bir dönem!Kemal sürekli uyuyan bir bebekti.Ayy ne güzel derken bir gariplik olduğunu düşünerek doktora götürdük ve sarılık olduğunu öğrendik.Gerekli işlemler yapıldı.Kan alındı.Ama kan Kemal'den mi benden mi alındı belli değil.Yeni bir hemşire kemalin damarını bulana dek akla karayı seçti tabii bu arada çocuğun eli morarmaya başladı.3 tüp kan aldılar.Ama bileğini sıka sıka.Ben "hani biraz daha nazik olsanız,bebek ya bu.Hani kolu morardı ya" diye nazikçe söylerken"Kan gelmiyor hanfendiiii,napabilirim.İlk çocuğunuz heralde,siz bakmayın arkaya geçin" diyince "10. çocuğum bile olsa can bu hanfendiiii can.Arkaya filan geçmiyorum.Çabuk al kanı.Valla seni şikayet ederim.Hele ki çocuğumun kolunda,damarında bi sorun çıksın görürsün sen..." gibi anne çemkirmelerine başladım.(ben bir anne olarak hemşirenin bir iğneyle oğlumdan kan alışına dayanamadığımı yazarken bugünlerde olan olaylarda verdiğimiz şehitlerin annelerini düşünemiyorum.Allah hepsine çooook büyük sabır versin.Allah kimseye de yaşatmasın).Neyse ki bir sorun olmadı.Çok hafifti ve tam olarak emziremediğim için aç kaldığından dolayı oluşan bir sarılıktı.Işığın altında 2 saat beklemekle hemencecik geçti ve o uyuyan bebek artık uyumamaya başladı.Gece her 15 dk da bir kalkıyor meme istiyordu.Ama gücü yerine gelmediği için de tam ememiyordu.Her anne gibi mamaya ne kadar karşı da çıksam Aptamil Yenidoğan mamaya başladık ve böylece Kemal'e lakabının ilk tohumunu atmış olduk.Günler benim için güzeldi.Şükrediyordum durmadan.Sabah kalk kahvaltı yap sonra Kemal uyanınca emzir ve mama yap bu arada doktoru için de beslenme günlüğü tutuyorduk.Ne zaman ne kadar emdi ve mama içti diye.Sürekli emzirmeye çalışıyor arada onla birlikte uyuyor dinleniyordum.Ama annemin olması benim için büyük kolaylıktı.Ne yazıkki evdeki negatiflikten dolayı annem 4.günün sonunda gitmesi gerekti.Eski eşim eve geç geliyor,gelince çok fazla konuşmuyor,yatak odasındaki tv de bişiler izliyordu.Yemeğini orda yiyordu.Bildiğin adam tüm evi yatak odasına taşımıştı.Annem de benim olmam rahatsız ediyor düşüncesi ile"Kızım alıştın heralde,istersen kalırım ama gideyim ben" dedi.Ben de farkettiğim için "olur anne" dedim ikiletmeden.Ama ne o anlam verebilmişti ne de ben bu duruma.Öyle ya yeni annenin yanında dilediğince kalabilmeliydi anne.-ki annem karışmaz etmezdi-Annem gidince kaldım mı kayınvalide eline.Bu sefer eşim eve çok gelmeye başladı.Arıyorum nerdesin diye.İşteyim diyor ama sonra sosyal ortamlardan cafede restaurantta paylaşım yapıyor.Nedenini soruyorum.Sıkıldım,işler iptal oldu,müvekkil gelmedi-kendisi avukattı da.çalışmayan bir avukat.-.Bahane üstüne bahane.E ben de ilgi bekliyorum.eve gelince zaten çocuk uyumuş oluyor,göremiyor.Kemal geceleri çok sık uyanıyor diye de yatağını salona taşımıştı.Adam göçebe hayat yaşıyor o dönemde evde ya.Ben o akşam gelecek diye tüm işlerimi bitirmeye,Kemal'i uyutmaya çalışıyorum ki kocamla vakit geçireyim.Ama adam yokki.Geliyor bazen yiyor bazen yemiyor ama içiyor sonra tv izleyip biraz sızıyor tv karşısında.Ben biraz da olsa inmiş suratıma biraz mayaj yapıp kocamı beklerken o beni görmüyor bile.Neyse dyorum o da yorgun,şaşkın,telaşlı.Dinlenmeye ihtiyacı var...