Son İkiyi De Ben Aldım:))

İnsanın ailesi büyük hazine.
Ne aileler var.Ben şimdi diyorum ya,annem ve kardeşim benimle ve bana destekler diye.babam yok hani.Olmasına da gerek yok.benim baba gibi bir sürü babalarım var;anneannem,eniştem,teyzelerim...halam da vardı tabii...

Ama teyzeler bir farklı ya...
Anne yarısı derler ya.Yok değil.Yarı marı değil.Ben biliyorum ki eğer anneme bir şey olsaydı-Allah korusun-onlar bana tam anne gibi olurlardı.İki teyzem var çok sevdiğim.İkisi de çatlak.Benim genlerimi nereden aldığım belli:)))Her ne kadar görüşemesek te yüzyüze kalbim hep onlarla,onların da benimle biliyorum.Bu zor günlerimde hep benimle olmaya çalıştılar.Gelemediklerinde de hep telefon açtılar.Hiç bir zaman eksikliklerini hissetmedim.Hatta bu olaylar ilk olduğunda teyzemlere söyledim.

İkisi de resim bölümünü bitirmiş,yetenekli ve modern insanlar.İkisi de hayvanları çok sever ve bizler gibi kedi hastalarıdır.Ortak noktaları çok aslında ama ayrı severim ikisini de.Bendeki yerleri hep ayrıdır.

Büyük teyzem mesela.Onunla çok benzeriz biz.Fiziki değil ama yapısal olarak çok benzeriz.Hastalıklarımız bile benzer.O ciğerlerinden rahatsızlanmıştı bir keresinde.Çok büyük birşey atlattı.Ciğerleri su toplamıştı.Benim de neredeyse su topluyordu.O grip olmuştu arkasından ben.Dişlerinde problem olmuştu ardından benim.Teyzem ne zaman hasta olsa bana hep " Aman yavrum dikkat et.Ben hastayım bak." der bana geleceğini bildiği için sıranın:))

Küçüklüğümden beri beni köşeye sıkıştırarak sever.Bayılırdım teyzemin o hareketine.Onların bize geleceğini duyduğum anda hemen içimi bir heyecan kaplardı.Hem kuzenlerim gelecek hem de teyzem diye.Teyzem gelecek te beni sıkıştıracak,ben kaçacağım o beni sevmek için kovalayacak.(Arkadaş kaçan kovalanırmış.Kadın bana öğretmeye çalışmış ta bende nerdeeee o kafa...Ben hep kovaladım len...:)))

He arada bu teyzemle kavga da ederdik,tartışırdık ta.Teyzem beni hep vicdanımdan,hep duygusallığımdan vurmaya çalışırdı ve ben de bilirdim ki ne olmuş olursa olsun yanına gidip sarılıp " teyzeciiimm..." "teyzoşummm..." "Canım teyzemmm..." dedim mi erir hemen o güzel yüzünde bir "Ulan üzdün üzdün ama bak yine gönlümü aldın.aslında sana küsmek vardı ama neyse " gülümsemesi belirir...

Bu teyzemin el becerisi sadece resimde değildir.Makyajı da çok güzel yapar.Değişik fikirleri vardır.Mesela;durduk yere " Hadi gel sana Kleopatra makyajı yapayım" der.Bide bana diyor.Ben ne hayır dicem,hemn.Ayaklarım popoma vura vura giderdim yanına.Ya da "Gel saçına başka bir şekil verelim" der ve saçımı değişik bir şekilde toplar.Aaaa bir de çok güzel valiz düzenler.Ben üniversiteye giderken ilk valizimi o toplamıştı.ben öyle yapıyorum olmuyor,böyle yapıyorum olmuyor.Hiçbir şeyi sığdıramazken o tık tık tık hemen geldi,düzenledi ve herşeyi sığdırmıştı.

Eskiden,lisedeyken ona kalmaya giderdim.Ve bizim gönlümüzü hep hoş tutmaya çalışırdı.Sabah kalkar bize pankekler yapar,çay demler,patates kızartır,güzelce bir kahvaltı yaptırır.Sonra da evi temizletir:)))Şaka şaka...Biz yapılacak işi yapar-tamamen kendi isteğimizle,cebren ve hile ile değil.Her ergen eğlenme peşindeyken biz ev temzileme peşindeyiz emin olun:)))-bizi dışarı çıkartır ve güzel arabasıyla gezmeye götürür.Ve ben eminim ki teyzemin parası olsa,her ikisinin de,asla biriktiremezler.Öyle varyemez amcalardan olmazlar.Herkese dağıtırlar.Paraları yokken bile ellerinden geleni yaparlar.Gönülleri çok zengindir.İki gram benzini olsun " aa ben onu başka bir şey için kullanırım " demez,gezdirir.İki kuruş parası olsun "aaa ben bununla şunu alırım" demez yedirir.ALlah kime para vereceğini çok iyi biliyor.İyi ki zengin değiller he...:)))Gerçi ota boka harcamazlar,habire birilerine verirler.Gerçi bu teyzem ota boka da harcar.Mesela hiç anlamam pazara gidip te kendi ya da evdeki ahalinin bedenine uygun olmayan kıyafetleri almasını.Ya da kendine büyük geleceğini bildiği halde ona para vermesini.Sanırım başkalarına hediye olarak düşünüyor.Belki kızacak abana ama kabul edelim ki bir alış veriş çılgınlığı var.Ucuz olsun,çok olsun...Pardone teyzem...Seviyorum seni:)

Gelelim Küçük Teyzeme...Küçük enişte gibi oldu(Tosun Paşa filmindeki).Bu etyzemle aramdaki bağ farklıdır.Çünkü 4 sene birlikte yaşadık.Onun gençliği benim çocukluğum.Annem yokken benimle hep o ilgilendi.Annem işe giderdi ben canım sıkılmasın diye teyzemle oynardım.O beni hep oyalayacak bir şey bulurdu.Ev temizliğini bile keyifle yapardık.Anneannemin bir plak çaları vardı.Koyardık Whitney Houston plağını,alırdık elimize bezleri ve başlardık evi temizlemeye.Arada teyzem beni alır dansederdik sonra devam ederdik temizliğe.Akşamları bazen bana masal okurdu.Ve bana masal okumasına bayılırdım çünkü ses tonunu tam karakterlere göre ayarlardı.Annemin okumasını da severdim de kadın çok yorulduğu için hiç masalı bitirdiğini hatırlamıyorum.Kırmızı başlıklı kız daha Bismillah evden çıkmadan annem horlamaya başlardı,ya da Hansel ve Gratel tam cadının evini görecekler annem uyur.Kitap olmadığında anneme "bana masal anlatır mısın " dediğimde bana hep Casper'ı anlatırdı.O yğzden teyzemin masal okumasını çok severdim.Karakterleri tam seslendirir ve şükürler olsun ki o masalı bitirirdi:)))

Bazen odaya geçip resim yapmak isterdi.ben de yanına gitmek isterdim ama tabii rahat olmalıydı resim yaparken.Bilemiyorum belkş de üniversitedeydi ve dersi için yapıyordu.Tuval mahvolursa başka alamazdı.Ya da ne bileyim benimle ilgilenirken yapacağı şeyi unuturdu diye düşünüyordum.O resim yaparken ben de anneannemle ya sohbet ediyordum ya da oyun oynuyordum.Ama bir gün canım nasıl sıkıldıysa,teyzemin resim yaptığı odaya gidip ona salça olmak istedim.Çok uzun sürmüştü resim yapması ve sıkılmıştım.Ama kapı kilitliydi ve açmıyordu.Haydaaa....Daha çok merak ettim.Ama nasıl yalvarıyorum içeri alması için.Yazık anneannem de artık başa çıkamadı.Odanın kapısı da buzlu cam.İçeriden bakmaya çalışıyorum olmuyor,görünmüyor.Yüzümü yapıştırıyorum,cama hafifçe vuruyoru,ııhııı...Bir anda teyzem nasıl bıktıysa benden yaptığı resmi o buzlu cama yapıştırdı arkadan.Kocaman bir at resmi.Nasıl güzel.Ama ben tabii altıma s...tım korkudan.Harika olmuştu da ben onu görmedim ki,ben o odada neler olduğunu merak etmiştim.Acaba atı kesti de oraya mı yapıştırdı?O kadar canlıydı ki...
Daha önceki bir yazımda da söylemiştim.Okul zamanımın bir kısmını da onunla birlikte geçirmiştim.Ben küçükken de üniversiteyi bitirdiğimde de evlerimiz birbirimize çok yakındı.Ve ne olrusa olsun hep yanımdaydı.Mesela bana ilk sigarayı denettiren oydu.O zamanlar Avm'lerde sigara içmek serbestti ve kuzenimle beni aldı ve sinemaya götürdü.Bize yemek yedirirken o da sigara içiyordu.Ben de " Off teyze ya nasıl içiyorsun şunu" demiştim.
"Nerden biliyorsun pis olduğunu.Hiç denedin mi?"
"Yoo."
"Al dene."
"Aa.Ben içemem ki.Annem kızar."
"Yaw yok annen burda.Söylemem de.Bi dene bakalım."
"Tamam napıcam şimdi?"
"Alcaksın,içine çekip üfleyeceksin."
"Tamam."
Allahım içime bir çektim ki tüm dünyam dönmeye başladı.Zaten boğuluyordum.Bir baktım bana su getiriyorlar.Teyzem tabii ki içmeyeceğimi biliyordu.O yüzden rahatlıkla içirmişti.Benim sigara içmeyecek bir yapıda olduğumu önceden bildiği için rahattı yani.

Bir gün de teyzemde kaldığım zamanlarda alış verişe çıkmıştık.Baya birşeyler almıştık ve ellerimiz doluydu ama ben teyzeme hiç bir şey taşıtmak istemiyordum.
"teyze elindeki ağırdır.Ver ben taşırım."dediğim şey de 10 kg luk Vernel.
"Yok kızım ben taşıyorum."
"ver ver teyzem sen."
"E iyi al bakalım."Israrlarıma dayanamayıp verdi.
5 dakika sonra yokuş aşağı inerken,benim ayağım mı takıldı ne olduysa elimdekini taşıyamadım ve koskoca Vernel patlayıp aşağıya yuvarlandı.Yol mu?Yol pespembe...
Nasıl üzüldüm nasıl üzüldüm.teyzemin parası gitti.Kadın vermek istemedi,ben zorla aldım.Hay kafama ediyim...
Teyzemdeki tepki de şu;
"Eyvahhh Zeynep,yol yumuşacık olcak şimdi:)))"

Takmaz teyzem böyle şeyleri.Maddiyat hiç önemli olmadı onun için olmaz da.Elinde ne varsa verir.Nasıl faydalı olacaksa öyle olmaya çalışır.Canım teyzem,çok seviyorum seni...

Ben o teyzemi hep gülerken gördüm.Herşeyi neşeyle karşılardı.Ama bir gün artık gülmemeye başladı.Meğerse hep içine atarmış,bir gün o içine attıkları dışarı geldi.Ve onu rahatsız etmeye başladı.Sağlık sorunları patlak verdi.Çok şükür şimdi iyi.

Ama ben teyzelerime gülmeyi yakıştırıyorum.Ben gülmeyi onlardan öğrendim.Espri yapmayı,zorluklarla dalga geçmeyi,boşvermeyi hep onlardan gördüm...Tabii ki yaşadıkları şeyleri kimse bilemez.Her ikisi de ağır şeyler yaşadılar.Belki onların yerinde başkaları olsaydı çoktan pes etmişti.Ama onlar hala gülmeye çalışıyorlar,herşeyin inadına...

Benim son zamanlarda yaşadığım olaylara bile öyle esprili bir yolla yaklaştılar ki ben yine güldüm sayelerinde.Teyzem eniştemle beraber kendi işleri güçleri,dertleri varken kalkıp yanıma geldiler.Ve bana her türlü destek oldular.Hala da olurlar.Büyük teyzem de sırf bizi görebilmek adına taa uzaklardan kalktı geldi,o kadar sorunu olmasına rağmen.Haklarını hiç ödeyemem.Onlar benim canlarım.

Ve iyi ki benim teyzelerim.Başkasının teyzesi olsalarmış,kıskanırmışım valla:)

Çok seviyorum onları...

Çok mutluyum onlarla geçirdiğim zamanlarda...

Çok gururluyum böyle teyzelerim olduğu için...

Çok cesaretliyim bana arkamda oldukları için...

Çok huzurluyum onların varlıklarını hissettiğim için...

Canlarım,teyzelerim...

Allah herkese böyle teyzeler versin...diyeceğim ama zor.Bunlardan sadece iki tane varmış onlar da benim olmuş.Yani son iki taneyi de ben aldım anlayacağınız:))))

RESİM ALINTIDIR.