Kemal'in Annesi Is Back!

Ne kadar uzun zamandır yazmamışım değil mi?Bu arada ne mi oldu?Davalar,mahkemeler,avukatlar,okullar,yine boşanmış kadına bakış açısı farklı olan herifler(adam diyemeyeciğim kimse kusura bakmasın),yine arkadan konuşan arkadaşlar,doğumgünleri,kutlamalar,iş terfileri,iş değişiklikleri,kitap okuma,yeni bir eğitime başlama(ki hayatımın dönüm noktası olacağına inanıyorum),gece ders çalışmaları,seyahatler,projeler,bu kadar zorluğa mutlu olmamı çekemeyen ve bunu direkt söyleyen arkadaş kılığındaki mahluklar(insan diyemeyeceğim kimse kusura bakmasın),ve tabii ki hayatımın en kıymetlisi Kemalimm'in gelişimleri...(ki izlemekten hayatta yorulmayacağım ve izlerken sürekli şükrettiğim)


Kemalllll...Neredeyse 3 yaşında.Ve konuşmaya başladı.O kadar tatlı ki anlatamam.Gün boyu beni özlediği için eve geldiğimde bana biraz çektirmiyor değil tabii.-anneeee anneee....ağkkkk...aaaaaaaa....anne bak hinhek(Şimşek McQueen).-Oğlum bir saniye...-ge ge otum otum(Gel,otur).Havu havu neyde?(Hamur nerede?) Ne yaparsam yapayım,ister yemek yiyeyim ister kahve içeyim ister hiçbir şey yapayayım ama illa onun yanında oturacağım.Ve onunla vakit geçirdiğimi görünce -ayyy annemmm,akkımmm (ayy annem,aşkım) diyor ya bitiyorum.Tüm yorgunluk,tüm stres gidiyor.İyi ki var,iyi ki benim,iyi ki yanımda...

Yeni bir eğitim...Evet...Herşey aslında Kemal için...

Yurtdışı gezileri...2 ay içinde 2 kez İtalya(okul bünyesinde)...Kardeş okul projesi...MUN organizasyonları...Eğitim seminerleri...Kemal için okula başlama zamanı...Benim için yenilenme zamanı...Bizim için kurtulma zamanı...

Hepsini anlatacağım...

Beni bekleyin anacığımmm...